MUSTAFA’M

Ruhunu teslim etmiş Mustafa’m bila şahid,
Bir beyaz sandalyenin kucağında bir şehid,
Nurundan eksiltmemiş zindanın kiri pası
Sen boşalttın yükünü, bize zor taşıması.

Demirin soğuğunda mahzun Kuran-ı kerim,
Tabağımda üşümüş üç beş kaşık yemeğim
Yana sarkmış ellerim,sanmayın ki fersizdir,
Yakasında zalimin ama o habersizdir.

Tavana düştü yüzüm,vuslatı bekler iken,
Gül bahçesine girdim,dokunmaz bana diken
Bağdaşı kurdum şimdi,yeni hücrem saadet
Mis kokan yavrularım kalanlara emanet

O mizan kurulacak, kefeleri kefenden
Alacaktır hakkını kısa çöp uzun çöpten
Kalmaz yanına ahım ey melun yezid rumuz
Bedenimiz toprakta, hep ensende ruhumuz

Emin Kara